İngilizce İçerik

Herkese merhaba, hikaye’ye başlarken bu hikaye de hiç yalnız olmadığımı söylemek en başta geliyor… Babam, Annem, Ablam ve ben; bir de zaman zaman okurken “Bu ben” diyecek sizler…

Benden ve yazılarımdan babam’ı ve anılarımızı çok dinleyeceksiniz o yüzden hikayemin ilk sayfasını “Ablam’ın gözünden babam” ile geçen sene doğum gününe yazdığı yazıyla başlıyorum…

Babamı bilenler bilir….

Annemi de bizi de büyük bir aşkla sever… şapur şupur öper,sarılır…sevgisini içinde tutamaz…sevmeyi öyle iyi bilir ki….

Hele anneme aşkı, bilen bilir “sakineee” der, yanından ayırmaz. Öyle bir bağlılıktır ki bu… insanı küçücük yaşta aşka inandırır.

Etrafındaki insanlar onu dinlemeye bayılırlar çünkü gerçekten her şey hakkında bir fikri vardır ve bu fikirler öyle boş değildir… Gezerek, okuyarak ve gerçek bir hayat tecrübesiyle inşa etmiştir onları…

İnanılmaz hümanisttir, yardımseverdir aslında… insanların yokluklarını anlar, destek olmak ister ve bunun için çaba sarfeder, gücü yetmese de el uzatır herkese… hayvanları da çok sever, onlarla haşır neşir olur, gözlerinden sevgi akar, karşısına alıp bir insan gibi konuşur… onun sayesinde köpeklerimiz, kedilerimiz, balıklarımız, kuşlarımız, bukalemunumuz bile oldu… hatta ben küçükken bana annemle yavru tavşanlar, civcivler, ipek böcekleri aldılar…

İzmir hayvanat bahçesindeki Bahadırı (fil) unutamayanlardan çocukluğumun parçası yapanlardan oldu mesela, kuş cennetleri çocukluğuma damga vurdu…

Eskiden herkes kızardı ona bazen çünkü en zor huyu; yüksek sesle konuşması ve inatçılığıydı…. ama bu yazıyı okuyanlar bi dönüp düşünsün mesela… herkes eleştirirdi onu bu konuda, ama dönüp kızmazdı küsmezdi hiç… hiç kin tutamazdı babam… acaba birileri bizi onu eleştirdiği kadar eleştirse biz ne yapardık…. inatçıydı evet ama ben bu kadar insanlara açık kendini eleştirme hakkı tanıyan birini daha tanımadım….şimdi görüyorum bunu… 

Evet çok inatçıydı ve sonuna kadar da savunduğu şeyin arkasında dururdu… inadı sahip olduklarının ve hayat mücadelesinin bir lütfuydu aslında…ve sahip olduklarına ve içindeki çabaya inadı ışık tutmuştu aslında…

Doğayı da çok sever babam… arabayla giderken durup, denizleri, ovaları bitki örtüsünü anlatır.. toprağa dokunmamızı sağlardı… evimizin her yeri taştı mesela … bir mermerdeki farklı damarın bir insanı bu kadar etkileyebileceğine ben bir daha şahit olamam bence…

Felsefi temellerimi de ondan almışım bence… çünkü çok meraklıdır babam, inanılmaz sorgulayıcıdır ve çok araştırma yapar… bir şey söylersiniz bilgisayarlardan, kütüphanelerden ya da hayatın içinden cevabı hemen bulur…derinlemesine inceler, nereden geldik, hayat nasıl başladı, neden insanız…. filozoftur babam…ve hep aynı öğüdü verir;” Körü körüne bağlanmayın, okuyun, tecrübe edin ve mutlaka sorgulayın ve seçimlerinizi öyle yapın.”

Çok okur ve çok gezer, dünyayı gezmiştir ve bizi Türkiye’de bir çok insanın görmediği yerlere küçücük yaşımızda götürmüştür… ama öyle boş boş götürmez; tarihini anlatır, doğasını anlatır, milattan önce nasıl oluştuğunu orada kimlerin yaşadığını bile anlatır…

Çok okur ve Bilgiye çok inanır…herşeyi bilimin açıklayacağına , bilmenin ve öğrenmenin bizi mutlu edeceğine inanır, sadece doğuştancılıkta ayrılır Sokratesten ama tecrübeyle ve öğrenmeyle birleştirir bilme arzusunu… yani tam bir Otodeterministtir… 

Müziğe bayılır ve her türlüsünü dinler… küçücükken Led Zeplinle; The doors ile beni tanıştırmış; Barış Manço, İlhan İrem, Cem Karacayla büyütmüştür… ve Galatasaray Marşları ve tabii ki Atatürk şarkıları…her araba yolculuğumuz “İzmirin dağlarında çiçekler açar” la başlar , “Cimbom Galatasaray Galatasary Şampiyon”la devam eder , aralarda Frank Sinatralar, Led Zepplinler, Hotel Californiyalar , Those were the daysler dolanır ve mutlaka “İşçisin sen işçi kal giy dedi tulumları “ ile son bulur..

Sinemayı da çok sever… Rita Haywortlardan, Türkan Şoraya’ giden bir birikimi vardır… 

Yaşadığı her yeri çok sever…ve bize de sevdirir…

Çok anı ve insan biriktirmiştir babam… bugünkü durumunu normalleştirebilmemize en büyük katkısı budur… öyle bir hayat dersidir ki bu…Anıları silinirken bize o kadar çok anı yaratmıştır ki tutunabileceğimiz… öyle sevenler ve dostlar biriktirmiştir ki onu hissedebilecek ve bugün bu yazıyı okurken bir çok insanı hem duygulandıracak hem gülümsetebilecek…

Tarih 24 Şubat 2019… Canım babam… İyi ki doğmuşsun sen… Seni çooook seviyoruz… Evimizin direği, gözümüzün bebeği…

Şenay Reyhan

Have a Good Time

Hello everyone, at the beginning of the story, it is first of all to say that I am not alone in this story… My father, mother, sister and I; And from time to time you will say “This is me” while reading …

You will listen to my father and our memories a lot from me and my writings, so I start the first page of my story with the article he wrote for his birthday last year with “My father through my sister’s eyes” …

Those who know my father know….

She loves both my mother and us with great love… she smacks, kisses, hugs… she can’t keep her love in it… she knows how to love….

Especially the love of my mother, who knows, says “sakineee”, does not leave her with him. It is such a devotion that… makes one believe in love at a very young age.

The people around him love to listen to him because he really has an idea about everything and these ideas are not so empty… He built them by traveling, reading and real life experience …

He is incredibly humanist, he is benevolent… he understands the lack of people, he wants to support and strives for this, he reaches out to everyone even if he cannot afford it… He loves animals too, he mingles with them, love flows from his eyes, he speaks like a human… Thanks to him, our dogs We even had cats, fish, birds, chameleons… even when I was little, they bought me rabbits, chicks, silkworms with my mother…

One of those who could not forget Bahadır (elephant) in the zoo in İzmir became part of my childhood, for example, bird paradises marked my childhood.

In the past, everybody got angry at him sometimes because his hardest habit; it was his loud speech and stubbornness…. But let those who read this article think back, for example… everybody would criticize him about it, but he would not be angry at all… he could not hold grudges… I wonder what we would do if someone criticized us as much as he criticized him…. he was stubborn, yes, but I haven’t met anyone who gives such open right to self-criticism… now I see this…

Yes, he was very stubborn and would stand behind what he was defending to the end… his stubbornness was actually a blessing of what he had and the struggle for life… and his stubbornness to what he had and the effort he had had actually shed light …

My father, who also loves nature very much… he would stop while driving by car and tell us about the sea, the plains and the vegetation… he would allow us to touch the soil… all parts of our house have overflowed…

I think I have taken my philosophical foundations from him… because my father is very curious, he is incredibly questioning and does a lot of research… you say something, he finds the answer from computers, libraries or from within life… he examines it deeply, where we came from, how life started, why we are human…. my father is a philosopher… and he always gives the same advice; ” Do not be blindly attached, read, experience and definitely question and make your choices. “

It reads a lot and travel a lot, has toured the world and took us to places where we see a very tiny age of people in Turkey … but it is indisputable blankly; It tells about its history, tells about its nature, how it was formed before Christ, even who lived there …

He reads a lot and believes in Knowledge … he believes that science will explain everything, that knowing and learning will make us happy, it differs only from the innate Socrates, but combines it with experience and learning … that is, he is a complete Auto determinist …

He loves music and listens to all kinds of it… when he was a kid, He introduced me with the Led Zeppelin; to the doors; he has grown up with Barış Manço İlhan İrem, Cem Karaca… and Galatasaray Anthems and of course Atatürk songs… our every car journey starts with “flowers bloom in the mountains of İzmir”, continues with “Cimbom Galatasaray Galatasary Champion”, in between, Frank Sinatras, Led Zeppelins, Hotel California’s Those were the days would go around and always end with “You are a worker, stay a worker, wear his overalls” ..

He also loves cinema… He has a background that goes from Rita Haywort to Türkan Şoray.

He loves everywhere he lives… and makes us love it too…

My father has accumulated a lot of memories and people… This is his greatest contribution to normalizing his present situation… It is such a life lesson… While his memories are erased, he has created so many memories that we can hold on to… he has accumulated so many lovers and friends that we can feel him and many people can feel him while reading this article today he will make you touch and smile …

Posted on February 24, 2019… My dear father… Happy birthday to yo… We love you soooo much… The pillar of our house, the baby of our eyes…

Senay Reyhan