Uzun zamandır yazdıklarımı paylaşamıyorum çünkü korku dolu sayfalara geldik; ne ağlatmak ne üzmek amacım gerçeklerimi anlatırken… öyle güzel mesajlar aldım ki tanıdığım tanımadığım herkeslerden, iyi ki’si çok…
Bugünse babalar günü; aldım kalemi elime, yazmaya başladım…
“Babam sağlığında olsaydı” diye başlayıp kurduğum bi cümle oldu bugün annem’e “Sana en güzel zamanlarını yaşatırdı” dediğim. Sahi ya “en güzel zamanlar” ne bizler için?
Hala beraber, sımsıkı, yan yana, sevgi dolu olmak mı yoksa zaten tüm bunları her şart ve durumda hissedebiliyor ve hissettirebiliyor olmak mı?
Ne şanslı babasıyla bugün aynı sofrada yemek yiyip sarılıp öpebilenlerimiz; bir o kadar şanslı hala babasını özleyebiliyor sevebiliyor olanlarımız…
“Baba” diyebilmiş her birimiz…
Her kusurda “Baba” olabilen herkesin günü kutlu olsun…
Ve şartlar ne olursa olsun, hala! Gözümü Dünya’ya açtığım ilk gün kadar çok sevdiğini hissettiren canım babam “Babalar günün kutlu olsun”…
Seni çok seviyorum…
Haziran 2020
Father’s Day
I cannot share what I have written for a long time because we have come to fearful pages; While I was telling my truth, neither to cry nor sadden… I received such nice messages from everyone I know, fortunately…
Today is father’s day; I picked up the pen, started to write…
It was a sentence I started saying “If my father was healthy” and today I said to my mother “He would give you the best time”. What about the “best times” for us?
Is it still being together, tightly, side by side, loving, or is it already being able to feel and feel all this in every condition and situation?
How lucky those of us who can eat, hug and kiss at the same table today; Those of us who are so lucky still miss their father and love them…
Each of us could say “Father”…
Happy day to everyone who can be “Father” in every flaw…
And whatever the circumstances, still! My dear father, who made me feel as loved as the first day I opened my eyes to the world, “Happy Fathers day” …
Love you so much…
June 2020
Hayatım Roman: “Babam Söylerdi.” 